احمد شهید تاکنون دو گزارش درباره موارد نقض حقوق بشر در ایران منتشر کرده است

سازمان‌های فعال در زمینه حقوق بشر از اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته‌اند که ماموریت احمد شهید، گزارشگر ویژه این شورا در امور ایران را تمدید کنند.

بیش از بیست سازمان و گروه فعال در زمینه حقوق بشر روز دوشنبه ۲۹ اسفند (۱۹ مارس)، در نامه ای مشترک به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، وضعیت کنونی حقوق بشر در ایران را نامطلوب ارزیابی کرده و با بیان این که "ایران از همکاری با نهادهای سازمان ملل امتناع می‌کند"، تصریح کرده‌اند که حمایت کشورهای عضو این شورا از تمدید ماموریت گزارشگر ویژه اهمیتی حیاتی دارد.

در این نامه ادامه ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران "برای ایجاد زمینه همکاری ایرانیان با جامعه جهانی، اعمال فشار بر دولت ایران به منظور پایبندی به تعهدات بین‌المللی خود در زمینه حقوق بشر و فراهم آوردن نظارت مجامع و کارشناسان بین‌المللی حقوق بشر بر وضعیت حقوق بشر در آن کشور" مهم ارزیابی شده است.

گفته شده است که بررسی تمدید ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، در نشست این شورا در روزهای ۲۱ و ۲۲ مارس (دوم و سوم فروردین) بررسی خواهد شد.

'ادامه موارد نقض حقوق بشر'

احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، روز دوشنبه ۲۲ اسفند (۱۲ مارس)، دومین گزارش خود را به شورای حقوق بشر این سازمان ارائه کرد.

در این گزارش، از ایران به دلیل موارد متعدد نقض حقوق بشر از جمله فشار بر روزنامه‌نگاران و منتقدان حکومت، شکنجه زندانیان، محروم بودن متهمان از حق دادرسی عادلانه و "سرکوب سازمان‌یافته" اقلیت‌های دینی، قومی و جنسی انتقاد شده است.

به دنبال انتشار دومین گزارش آقای شهید، محمدجواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر ایران، این گزارش را "مملو از اتهامات بی‌پایه و اساس" خواند.

او روز دوشنبه ۲۲ اسفند (۱۲ مارس)، در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، احمد شهید را متهم کرد که "به جای بیان حقایق به جهانیان با شرورترین گروه‌های تروریستی که دستشان به خون ملت ایران آغشته است، همکاری نزدیک داشته است."

محمدجواد لاریجانی دبیر ستاد حقوق بشر ایران، گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران را مملو از اتهامات بی‌پایه و اساس خوانده است

گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران در آخرین گزارش خود از همکاری نکردن مقامات ایران گلایه کرده و نوشته بود که آنها با درخواست او برای سفر به این کشور موافقت نکرده‌اند.

آقای لاریجانی در روز ارائه این گزارش، به طعنه گفت که لازم نیست احمد شهید به ایران سفر کند، چون می‌تواند به "وب‌سایت‌های ضدانقلاب و معاند جمهوری اسلامی رجوع کند و این محتویات را کپی و پیست کند."

با این حال، دبیر ستاد حقوق بشر ایران گفت که با وجود "مخالفت شدید" با گزارش گزارشگر ویژه، تهران آمادگی خود را برای "هر گونه همکاری فنی با دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر و گزارشگر ویژه برای ارائه گزارشی منصفانه، حقیقی، قابل استناد و معتبر اعلام می‌کند."

بسیج ایرانیان برای همکاری با جامعه جهانی

در نامه‌ای که سازمان‌ها و گروه‌های فعال در زمینه حقوق بشر به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد فرستاده‌اند، با اشاره به این اعلام آمادگی ایران، تصریح شده است که دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران، "دوباره با تاکید، از گزارشگران موضوعی حقوق بشر سازمان ملل دعوت به عمل آورد تا از ایران بازدید کنند، اما از ارائه تاریخ دقیق برای این منظور فروگذاری نمود."

در این نامه آمده است که با وجود "تقاضا‏های متعدد گزارشگران موضوعی برای بازدید از آن کشور، هیچ‌کدام از آنها نتوانسته‌اند از سال ۲۰۰۵ تاکنون از ایران بازدید کنند."

در این نامه تصریح شده است: "در چند ماه گذشته، ایران پس از ۱۷ سال، گزارشی درباره کارنامه خود در زمینه حقوق بشر، به کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه کرد، بعضی تغییرات سطحی در قانون مجازات اسلامی انجام داد و مدعی است این قانون با تعهدات بین‌المللی آن سازگار است."

نویسندگان این نامه به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد نوشته‌اند: "تلاش‏‌های ایران برای نمایش بهبود در کارنامه حقوق بشر آن کشور، عاری از دستاوردهای اساسی و ارائه یک راه‌حل عملی برای وضعیت اسفناک حقوق بشر در آن کشور است."

در این نامه آمده است: "قرار گرفتن بررسی وضعیت حقوق بشر ایران در دستور کار گزارشگر ویژه حقوق بشر، ایرانیان را در داخل و خارج از آن کشور به شکل بی‌‌سابقه‌ای برای همکاری با جامعه جهانی بسیج کرده است" و "گزارشگر ویژه می‏تواند برای قربانیان نقض حقوق بشر در ایران نقشی حیاتی ایفا کند."

مرکز آفریقایی حقوق بشر و دموکراسی، انجمن دموکراسی آفریقایی، عفو بین‌الملل، مرکز منابع حقوقی آسیا، انستیتیو مطالعات حقوق بشر قاهره، دیده‌بان حقوق بشر، کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران و فدراسیون بین‌المللی جامعه‏‌های حقوق بشر از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.

خشونت های مواد مخدر مکزیک در شش سال گذشته ۵۰ هزار قربانی گرفته

مردان مسلح در غرب مکزیک دوازده مامور پلیس را که درحال تحقیق درباره سر بریدن ده نفر بودند کشته اند.

این افسران هنگام جستجوی اجسادی که در نزدیکی شهر تلولوئاپان در ایالت گوئررو در روز یکشنبه پیدا شد هدف حمله قرار گرفتند.

پیام های تهدیدآمیز کارتل مواد مخدر "لا فامیلیا" همراه سرهای بریده پیدا شده بود.

خبرنگاران می گویند که "لا فامیلیا" و کارتل رقیبش، "نایتس تمپلار"، برای کنترل تجارت مواد مخدر در ایالت گوئررو می جنگند.

جزئیات کمی درباره این شبیخون که ساعات دیر وقت یکشنبه شب روی داد وجود دارد. حداقل ۹ مامور پلیس هم زخمی شده اند و در بیمارستان تحت معالجه هستند.

حدود چهار هزار مامور پلیس و ارتش مکزیک در عملیات علیه قاچاقچیان در این ناحیه - که مقاصد مهم سیاحتی مانند آکاپولکو در آن قرار دارد - شرکت دارند.

با این حال مشکل قاچاق همچنان افسارگسیخته است. از سال ۲۰۰۶ تاکنون حدود ۵۰ هزار نفر در خشونت های مواد مخدر در مکزیک کشته شده اند.

پاپ بندیکت شانزدهم قرار است روز جمعه وارد مکزیک شود و انتظار می رود درباره خشونت های مواد مخدر در این کشور سخن بگوید.

ویل گرانت خبرنگار بی بی سی در مکزیک می گوید مردم امیدوارند بازدید پاپ باعث وقفه ای در خشونت ها شود - امیدی که بعید است تحقق یابد.

خشونت های مواد مخدر مکزیک در شش سال گذشته ۵۰ هزار قربانی گرفته

مردان مسلح در غرب مکزیک دوازده مامور پلیس را که درحال تحقیق درباره سر بریدن ده نفر بودند کشته اند.

این افسران هنگام جستجوی اجسادی که در نزدیکی شهر تلولوئاپان در ایالت گوئررو در روز یکشنبه پیدا شد هدف حمله قرار گرفتند.

پیام های تهدیدآمیز کارتل مواد مخدر "لا فامیلیا" همراه سرهای بریده پیدا شده بود.

خبرنگاران می گویند که "لا فامیلیا" و کارتل رقیبش، "نایتس تمپلار"، برای کنترل تجارت مواد مخدر در ایالت گوئررو می جنگند.

جزئیات کمی درباره این شبیخون که ساعات دیر وقت یکشنبه شب روی داد وجود دارد. حداقل ۹ مامور پلیس هم زخمی شده اند و در بیمارستان تحت معالجه هستند.

حدود چهار هزار مامور پلیس و ارتش مکزیک در عملیات علیه قاچاقچیان در این ناحیه - که مقاصد مهم سیاحتی مانند آکاپولکو در آن قرار دارد - شرکت دارند.

با این حال مشکل قاچاق همچنان افسارگسیخته است. از سال ۲۰۰۶ تاکنون حدود ۵۰ هزار نفر در خشونت های مواد مخدر در مکزیک کشته شده اند.

پاپ بندیکت شانزدهم قرار است روز جمعه وارد مکزیک شود و انتظار می رود درباره خشونت های مواد مخدر در این کشور سخن بگوید.

ویل گرانت خبرنگار بی بی سی در مکزیک می گوید مردم امیدوارند بازدید پاپ باعث وقفه ای در خشونت ها شود - امیدی که بعید است تحقق یابد.

رابرت بیلز هم اکنون به آمریکا بازگردانده شده است

استوار آمریکایی رابرت بیلز به جنایتی متهم است که پشت بسیاری از مردم را به لرزه می اندازد، قتل خانواده ها در منازلشان در تاریکی شب، کشتار کودکان بی دفاع. تحت شرایط عادی، آمریکایی ها چنین جنایتی را مستحق تنها یک مکافات می دانند، کیفر سریع و بدون ترحم.

اما حداقل در بین برخی آمریکایی ها، ظاهرا ً این قاعده درباره رابرت بیلز، متهم به قتل ۱۶ غیر نظامی در قندهار صدق نمی کند. تا اینجا به نظر می رسد بسیاری از مردم مایل اند بپذیرند که این کهنه سرباز که سابقه ۴ بار اعزام به مناطق جنگی را داشته، احتمالا ً تحت تاثیر اختلال استرس پس آسیبی، دچار جنون آنی شده و لذا از مسئولیت این جنایت مبراست.

اینکه دقیقا ً چه عاملی این استوار آمریکایی را به کشتن ۱۶ غیرنظامی افغان واداشته هنوز کاملا ً مبهم است. اما در آمریکا، سازمانها و شخصیتهای مختلف، هر کدام بر اساس سوگیری خود سعی کرده اند بیلز را به عنوان مصداقی از یک انسان شکسته ترسیم کنند.

در صفحه اینترنتی سازمان "کهنه سربازان جنگ عراق علیه جنگ"، آرن هیوز، یکی از مسئولان این سازمان می نویسد: "کهنه سربازان جنگ افغانستان اعتقاد دارند بیلز یک مورد استثنایی نیست، بلکه محصول سیاست جاری نظامی آمریکا در افغانستان است. سیاستی که حمله هوایی با هلیکوپترهای توپدار و هواپیماهای بدون سرنشین و یورشهای شبانه را شامل می شود، مجموعه تاکتیکهایی که لاجرم غیر نظامیان افغان، هزینه انسانی آن را پرداخت می کنند."

در شهرک ساحلی دریاچه تــَپــز، در ایالت واشنگتن، جایی که بیلز به اتفاق همسر و فرزندانش زندگی می کرده، همسایه ها او را فردی وطن پرست، خوش برخورد و خانواده دوست توصیف می کنند که هرگز از بابت اعزامهای مکررش به مناطق جنگی گله ای نمی کرد. برای آنها باور اینکه بیلز مرتکب چنین جنایتی شده، دشوار است.

بیو بریت، همسایه رو به روی بیلز می گوید: "من یکجوری با او همدردی می کنم، چون چهار بار به آنجا اعزام شده بود. من درک می کنم که بیلز احتمالا ً به لحاظ روانی داغان شده، پس امیدوارم که همه چیز در دادگاه توجیه شود، امیدوارم نتیجه خوب باشد."

پل وولبرگ، همسایه دیوار به دیوار بیلز به خبرگزاری ها می گوید: "رابرت یک مرد خوب است که در زمان بدی در جای بدی قرار گرفته."

اما سرهنگ دوم بازنشسته فرد وولمن از منطقه فردریک ایالت ویرجینیا، به مشکلات روحی بیلز به دیده تردید می نگرد. سرهنگ وولمن که خود سه بار به عراق اعزام شده می گوید خروج مخفیانه بیلز از پایگاه برای ارتکاب این جنایت و بعد استخدام سریع یک وکیل مشهور از سوی وی، جملگی از حواس جمع او حکایت می کند.

بنیامین بوش یک کهنه سرباز جنگ عراق در سایت خبری تحلیلی Daily Beast می نویسد، او و همرزمانش از اینکه بگویند بیلز "سلامت روانش را از دست داده" بیم دارند، زیرا چنین ادعایی "به همه کهنه سربازان این امکان را می دهد که هر زمان اراده کنند، دیوانه شوند و هر سربازی که تجربه جنگ را داشته باشد، همواره در مرز جنون خواهد بود."

دکتر جیمز آلن فاکس، استاد جرم شناسی در دانشگاه نورت ایسترن بوستون اعتقاد دارد چون این کشتار در آمریکا رخ نداده، برای آمریکایی ها توجیه آن راحت تر است.

این استاد دانشگاه می گوید: "هرچند قربانیان، نظامی یا دشمن نبوده اند، بسیاری از آمریکایی ها می کوشند که خودشان را از (قضاوت درباره) این پرونده دور نگه دارند، چون جنایت در جای بسیار دوری رخ داده. هر چند این اقدام یک قتل جمعی است، چون در شرایط نظامی صورت گرفته، بسیاری آنرا آنگونه که هست نمی بینند. اگر یک شهروند غیرنظامی، شهروندان غیرنظامی دیگری را کشته بود، وضعیت فرق می کرد."

از سوی دیگر، توماس آمرسون کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی آمریکا در نامه ای به خبرگزاری آسوشیتد پرس نوشته: "اگر به سایر لکه های تاریکی که در تاریخ عملیات نظامی آمریکا ثبت شده بازگردیم، به عنوان مثال به قتل عام ساکنان روستای می لای در بهبوهه جنگ ویتنام در سال ۱۹۶۸، می بینیم که آمریکایی ها تمایل دارند رهبرانی که این جنگها را آغاز کرده اند را از مسئولیت این جنایات مبری فرض کنند و در عوض کل مسئولیت این اقدامات را متوجه سربازانی کنند که مستقیما ً مرتکب این جنایات شده اند."

رابرت بیلز هم اکنون به آمریکا بازگردانده شده است

استوار آمریکایی رابرت بیلز به جنایتی متهم است که پشت بسیاری از مردم را به لرزه می اندازد، قتل خانواده ها در منازلشان در تاریکی شب، کشتار کودکان بی دفاع. تحت شرایط عادی، آمریکایی ها چنین جنایتی را مستحق تنها یک مکافات می دانند، کیفر سریع و بدون ترحم.

اما حداقل در بین برخی آمریکایی ها، ظاهرا ً این قاعده درباره رابرت بیلز، متهم به قتل ۱۶ غیر نظامی در قندهار صدق نمی کند. تا اینجا به نظر می رسد بسیاری از مردم مایل اند بپذیرند که این کهنه سرباز که سابقه ۴ بار اعزام به مناطق جنگی را داشته، احتمالا ً تحت تاثیر اختلال استرس پس آسیبی، دچار جنون آنی شده و لذا از مسئولیت این جنایت مبراست.

اینکه دقیقا ً چه عاملی این استوار آمریکایی را به کشتن ۱۶ غیرنظامی افغان واداشته هنوز کاملا ً مبهم است. اما در آمریکا، سازمانها و شخصیتهای مختلف، هر کدام بر اساس سوگیری خود سعی کرده اند بیلز را به عنوان مصداقی از یک انسان شکسته ترسیم کنند.

در صفحه اینترنتی سازمان "کهنه سربازان جنگ عراق علیه جنگ"، آرن هیوز، یکی از مسئولان این سازمان می نویسد: "کهنه سربازان جنگ افغانستان اعتقاد دارند بیلز یک مورد استثنایی نیست، بلکه محصول سیاست جاری نظامی آمریکا در افغانستان است. سیاستی که حمله هوایی با هلیکوپترهای توپدار و هواپیماهای بدون سرنشین و یورشهای شبانه را شامل می شود، مجموعه تاکتیکهایی که لاجرم غیر نظامیان افغان، هزینه انسانی آن را پرداخت می کنند."

در شهرک ساحلی دریاچه تــَپــز، در ایالت واشنگتن، جایی که بیلز به اتفاق همسر و فرزندانش زندگی می کرده، همسایه ها او را فردی وطن پرست، خوش برخورد و خانواده دوست توصیف می کنند که هرگز از بابت اعزامهای مکررش به مناطق جنگی گله ای نمی کرد. برای آنها باور اینکه بیلز مرتکب چنین جنایتی شده، دشوار است.

بیو بریت، همسایه رو به روی بیلز می گوید: "من یکجوری با او همدردی می کنم، چون چهار بار به آنجا اعزام شده بود. من درک می کنم که بیلز احتمالا ً به لحاظ روانی داغان شده، پس امیدوارم که همه چیز در دادگاه توجیه شود، امیدوارم نتیجه خوب باشد."

پل وولبرگ، همسایه دیوار به دیوار بیلز به خبرگزاری ها می گوید: "رابرت یک مرد خوب است که در زمان بدی در جای بدی قرار گرفته."

اما سرهنگ دوم بازنشسته فرد وولمن از منطقه فردریک ایالت ویرجینیا، به مشکلات روحی بیلز به دیده تردید می نگرد. سرهنگ وولمن که خود سه بار به عراق اعزام شده می گوید خروج مخفیانه بیلز از پایگاه برای ارتکاب این جنایت و بعد استخدام سریع یک وکیل مشهور از سوی وی، جملگی از حواس جمع او حکایت می کند.

بنیامین بوش یک کهنه سرباز جنگ عراق در سایت خبری تحلیلی Daily Beast می نویسد، او و همرزمانش از اینکه بگویند بیلز "سلامت روانش را از دست داده" بیم دارند، زیرا چنین ادعایی "به همه کهنه سربازان این امکان را می دهد که هر زمان اراده کنند، دیوانه شوند و هر سربازی که تجربه جنگ را داشته باشد، همواره در مرز جنون خواهد بود."

دکتر جیمز آلن فاکس، استاد جرم شناسی در دانشگاه نورت ایسترن بوستون اعتقاد دارد چون این کشتار در آمریکا رخ نداده، برای آمریکایی ها توجیه آن راحت تر است.

این استاد دانشگاه می گوید: "هرچند قربانیان، نظامی یا دشمن نبوده اند، بسیاری از آمریکایی ها می کوشند که خودشان را از (قضاوت درباره) این پرونده دور نگه دارند، چون جنایت در جای بسیار دوری رخ داده. هر چند این اقدام یک قتل جمعی است، چون در شرایط نظامی صورت گرفته، بسیاری آنرا آنگونه که هست نمی بینند. اگر یک شهروند غیرنظامی، شهروندان غیرنظامی دیگری را کشته بود، وضعیت فرق می کرد."

از سوی دیگر، توماس آمرسون کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی آمریکا در نامه ای به خبرگزاری آسوشیتد پرس نوشته: "اگر به سایر لکه های تاریکی که در تاریخ عملیات نظامی آمریکا ثبت شده بازگردیم، به عنوان مثال به قتل عام ساکنان روستای می لای در بهبوهه جنگ ویتنام در سال ۱۹۶۸، می بینیم که آمریکایی ها تمایل دارند رهبرانی که این جنگها را آغاز کرده اند را از مسئولیت این جنایات مبری فرض کنند و در عوض کل مسئولیت این اقدامات را متوجه سربازانی کنند که مستقیما ً مرتکب این جنایات شده اند."

عکس و تترهای صفحه نخست ماندگار

روزنامه‌های چاپ کابل در آخرین روز سال ۱۳۹۰ خورشیدی، بیشتر به بررسی تحولات افغانستان در سال گذشته و پیش‌بینی اوضاع این کشور در سال ۱۳۹۱ پرداخته و ابراز امیدواری کرده‌اند که این سال، سال خوبی باشد.

روزنامه افغانستان نوشته است که سال ۱۳۹۰ خورشیدی در افغانستان با آشوب و جنجال‌های فراوان و ترور رهبران جهادی همراه بود. نویسنده افزوده است که هرچند در این سال با ورود آمریکا به روند صلح با طالبان، این برنامه وارد مرحله تازه‌ای شد، اما در نهایت طالبان گفتگوها را به حالت تعلیق درآوردند.

این روزنامه جنجال‌ها میان مجلس و حکومت افغانستان را از رویدادهای مهم سال گذشته دانسته و نوشته است که این جنجال‌ها با رد طرح بودجه ۱۳۹۱ از سوی مجلس نمایندگان به دلیل عدم توازن و ناعادلانه بودن آن، در آخرین روزهای این سال ادامه یافت.

به نظر نویسنده، عدم رعایت توازن میان مناطق مختلف کشور در بودجه، گذشته تاریخی دارد و "این امر از حکومت‌های گذشته به صورت یک امر پذیرفته شده، به میراث مانده است". روزنامه افغانستان افزوده است: در حالی که دولت باید مبارزه با تبعیض را در دستور کار خود قرار دهد، خود در طرح بودجه برخورد "ناعادلانه" دارد.

هشت صبح نوشته است که جنجال‌های سال گذشته میان مجلس و حکومت با تایید صلاحیت ۹ عضو کابینه از جانب مجلس، تقریبا پایان یافت و این مساله باعث شد که دولت به فکر افراد مورد نظر خود در دادگاه عالی و دادستانی کل کشور بیفتد.

به نظر این روزنامه، سال ۱۳۹۰ با "اشتباه‌های" سربازان خارجی در افغانستان همراه بود و از جمله سوزاندن نسخه‌های قرآن در بگرام و کشتار ۱۶ غیرنظامی در قندهار باعث تحریک مردم علیه غربی‌‎ها شد و آقای کرزی موضوع خروج زودهنگام نیروهای خارجی را مطرح کرد.

هشت صبح معتقد است که هر چند روابط حکومت افغانستان در این سال با متحدان غربی آن گرم بود و چند پیمان استراتژیک میان افغانستان و چند کشور غربی امضا شد، اما گفتگوها بر سر پیمان استراتژیک با آمریکا به دلیل پافشاری افغانستان بر توقف عملیات شبانه نیروهای خارجی، امضا نشده است.

این روزنامه در ادامه تاکید کرده است که "انتظار اساسی این است که حکومت در راستای حکومت‌داری بهتر، قانون‌مداری و خدمات‌رسانی بهتر، گام بردارد و با استفاده از فرصت‌های پیش‌آمده، حمایت جامعه جهانی را در قالب سند‌های همکاری و پیمان‌های استراتژیک به همراه داشته باشد."

اما بر اساس پیشبینی ماندگار، سال آینده با چالش‌های زیادی همراه خواهد بود و عمده‌ترین آنها "بحران امنیتی" است. به نظر نویسنده، "برنامه خرج نیروهای آمریکایی در ۲۰۱۴ و تاکید آقای کرزی بر خروج آنها در ۲۰۱۳ حکایت از آن دارد که طالبان و پاکستان حمله‌هایشان را بیشتر می‌کنند و خشونت‌های بیشتری به‌راه خواهند انداخت."

کارتون روزنامه افغانستان

به نظر این روزنامه، "چالش دیگر بحران اقتصادی ا‌ست که به نظر می‌رسد در سال آینده به اوج خود برسد؛ زیرا سال ۱۳۹۰ و پیش‌تر از آن، میلیاردها دلار از کمک‌های جامعه جهانی و عواید مملکت به بیرون از کشور برده شد و نیز نبود امنیت سبب کندی در سرمایه‌گذاری‌ها شد و کمک‌های جامعه جهانی به افغانستان رو به کاهش بوده است."

ماندگار اما در ادامه افزوده است که "به‌رغم این‌همه ناامیدی و چشم‌اندازهای تاریک، اگر در سال پیش رو با تجربه از سال‌های گذشته، به اصلاحِ سیاست‌ها و اجرای برنامه‌هایِ درست پرداخته شود و صادقانه برای جبران مافات تلاش شود، می‌توانیم به دستاوردهای قابل ملاحظه‌ای در تمام عرصه‌ها در کشور نایل آییم."

روزنامه دولتی انیس، اصلاح و هیواد، که معمولا مطالب آن به رنگ‌های سیاه و سفید چاپ می‌شود، تیترهای صفحات بیرونی شماره‌های امروز خود را به نشانه فرارسیدن نوروز به رنگ سبز چاپ کرده و از جمله انیس در سرمقاله خود، سال آینده خورشیدی را برای افغانستان "سال امیدها" خوانده است.

این روزنامه سال ۱۳۹۰ را سالی "با دستاوردها و چالش‌ها" خوانده و نوشته است که مردم از "جنگ تحمیلی" خسته شده و حالا با راه‌اندازی برنامه مصالحه دولت با شورشیان، چشم به راه پایان مخاصمت‌ها و تحکیم صلح سراسری در کشور هستند.

انیس ابراز خوش‌بینی کرده است که افغان‌ها با برادری و عقلانیت و روحیه همدیگرپذیری، در سال نو دل‌های خود را از کینه، نفاق و دشمنی پاک کنند، در فکر تفاهم شوند و بر مشکلات فایق آیند. این روزنامه ابراز امیدواری کرده است که سال آینده خورشیدی سال پایان جنگ در افغانستان باشد.

روزنامه اراده در سرمقاله خود با عنوان "سال جدید و آرزوهای قدیمی" با ذکر این که با روی کار آمدن "رژیم جدید در افغانستان آرزوهای جدیدی در دل‌های ما جوانه زد"، پرسیده است که "اینک بعد از یازده سال چه تغییری در خواست‌های ما ایجاد شده است؟ آیا تا حال به یکی از آن خواست‌ها رسیده‌ایم؟"

به نظر نویسنده، بیشتر آرزوهای مردم افغانستان در یازده سال گذشته برآورده نشده است. اراده معتقد است که در افغانستان مردم به "نان" می‌اندیشند و کمتر به چگونه زیستن. نویسنده افزوده است که تا زمانی که شکم انسان سیر نباشد، دشوار است که آرزوهای بزرگ در ذهن او پرورده شود.

روزنامه در ادامه تاکید کرده است که با آغاز سال نو، دولت افغانستان تکانی به خود بدهد، به وضعیت کشور نگاه کند و به آینده کشور بیندیشد. به نوشته اراده، همانگونه که طبیعت تغییر و تحول می‌کند، دولت افغانستان هم در خود تغییر بیاورد.

اما آرمان ملی نوشته است که "ما همچنان درگیر جنگ هستیم و دشمن بیشتر از سال‌های گذشته بی‌رحم شده، فساد و مواد مخدر گلوی مردم بی‌دفاع افغانستان را می‌فشارد". نویسنده پرسیده است که "در سایه نظام آلوده به فساد، که حلقات مافیایی در آن خانه کرده،" می‌شود آرزوی پایان بی‌سر و مانی در زندگی مردم را داشت.

سرمقاله‌نویس آرمان ملی افزوده است که هر چند مردم با آغاز سال نو امیدوارند که این سال، سال پایان بدبختی مردم افغانستان باشد، اما با حکومت آقای کرزی، مردم "روز خوش نخواهند دید". به نظر نویسنده، دولت برای رسیدن طالبان به قدرت "زمینه‌سازی می‌کند".

روزنامه خدمتگار با اشاره به خبر بازداشت چند گروه متهم به بمبگذاری و حملات انتحاری در روز نوروز در شهرهای افغانستان، نوشته است که طالبان تلاش دارند که نوروز را "سیاسی کنند". این در حالی است که به نظر نویسنده، نوروز در سراسر افغانستان جشن گرفته می‌شود.

خدمتگار همچنین نوشته است: طالبان گفته‌اند که نوروز مربوط به آئین زرتشتی و "حرام" است. در حالی که به باور این روزنامه، جشن نوروز پیش از آیین زرتشت وجود داشته، پس از آن در میان مرسوم بوده است و حالا هم در افغانستان وجود دارد.

سرمقاله‌نویس خدمتگار افزوده است که در زمان جهاد، مجاهدین نسبت به جشن نوروز واکنش منفی نشان ندادند، اما پس از به قدرت رسیدن گروه طالبان در افغانستان در دهه هفتاد خورشیدی، مخالفت با نوروز به وسیله "ملاهای مدارس پاکستانی" مطرح شد.

روزنامه در ادامه نوشته است که مشکل طالبان تنها با نوروز نیست، بلکه آنها با آثار تاریخی افغانستان هم مخالفت دارند، در حالی که برای این مخالفت و "تعصب" خود دلایل صریحی ندارند و توجیهاتی هم که ارائه کرده‌اند، بیشتر "ناروا و ساختگی" است.

ایست فابریس موامبا در وسط بازی بولتون با تاتنهام، با واکنش وسیع ورزشکاران و رسانه‌ها روبرو شد

لیام استیسی، فردی که در صفحه توئیتر خود به حمله قلبی فابریس موامبا، هافبک بولتون، واکنشی نژادپرستانه نشان داده بود، دستگیر و بازجویی شده است.

آقای استیسی، دانشجوی ۲۱ ساله دانشگاه سوانزی، دقایقی بعد از اینکه فابریس موامبا دچار ایست قلبی شد و در حالی که احتمال مرگش می‌رفت، نظرات توهین‌آمیز و نژادپرستانه‌ای در توئیتر خود منتشر کرد و در پاسخ به کسانی که به او اعتراض کردند نیز از کار خود دفاع کرد.

پس از اینکه تعدادی از کاربران توئیتر، از جمله استن کالیمور، بازیکن پیشین لیورپول، پلیس را از این مسأله آگاه کردند، پلیس لیام استیسی را دستگیر کرد.

آقای استیسی در بازجویی ابتدا گفت که حساب کاربری توئیتر او هک شده و نظرات داده شده متعلق به او نیست. اما بعدا اظهار داشت که به هنگام نوشتن این نظرات نژادپرستانه مست بوده است.

لیام استیسی، دانشجوی دانشگاه سوانزی، در توئیتر نظرات نژادپرستانه علیه موامبا منتشر کرده بود

دادگاه با اعلام اینکه از سراسر بریتانیا شکایت‌هایی درباره نظرات توهین‌آمیز لیام استیسی دریافت کرده، گفته که او ممکن است زندانی شود.

لیام استیسی در دادگاه اظهار پشیمانی کرد و گفت: "من نژادپرست نیستم و دوستانی از فرهنگ‌های مختلف دارم. من مست بودم و نمی‌دانم چرا چنین چیزی را نوشتم".

آقای استیسی با قرار وثیقه آزاد شده و دادگاه به او اعلام کرده تا ۲۷ مارس آینده (روزی که حکم او اعلام خواهد شد) مجاز به استفاده از توئیتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی نیست.

فابریس موامبا، هافبک تیم بولتون، شنبه گذشته (۱۷ مارس) در حین بازی با تاتنهام در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی انگلستان دچار ایست قلبی شد و به بیمارستان انتقال پیدا کرد.

مطابق آخرین اخبار، بهبودی آشکاری در وضعیت موامبا روی داده و او توانسته دست و پایش را کمی تکان دهد، و کلماتی را هم به دو زبان انگلیسی و فرانسه به زبان آورده است.

خبر ایست قلبی فابریس موامبا انعکاس وسیعی در جامعه فوتبال و رسانه‌ها داشته و افراد بسیاری با او ابراز همدردی کرده اند.

خشونت های مواد مخدر مکزیک در شش سال گذشته ۵۰ هزار قربانی گرفته

مردان مسلح در غرب مکزیک دوازده مامور پلیس را که درحال تحقیق درباره سر بریدن ده نفر بودند کشته اند.

این افسران هنگام جستجوی اجسادی که در نزدیکی شهر تلولوئاپان در ایالت گوئررو در روز یکشنبه پیدا شد هدف حمله قرار گرفتند.

پیام های تهدیدآمیز کارتل مواد مخدر "لا فامیلیا" همراه سرهای بریده پیدا شده بود.

خبرنگاران می گویند که "لا فامیلیا" و کارتل رقیبش، "نایتس تمپلار"، برای کنترل تجارت مواد مخدر در ایالت گوئررو می جنگند.

جزئیات کمی درباره این شبیخون که ساعات دیر وقت یکشنبه شب روی داد وجود دارد. حداقل ۹ مامور پلیس هم زخمی شده اند و در بیمارستان تحت معالجه هستند.

حدود چهار هزار مامور پلیس و ارتش مکزیک در عملیات علیه قاچاقچیان در این ناحیه - که مقاصد مهم سیاحتی مانند آکاپولکو در آن قرار دارد - شرکت دارند.

با این حال مشکل قاچاق همچنان افسارگسیخته است. از سال ۲۰۰۶ تاکنون حدود ۵۰ هزار نفر در خشونت های مواد مخدر در مکزیک کشته شده اند.

پاپ بندیکت شانزدهم قرار است روز جمعه وارد مکزیک شود و انتظار می رود درباره خشونت های مواد مخدر در این کشور سخن بگوید.

ویل گرانت خبرنگار بی بی سی در مکزیک می گوید مردم امیدوارند بازدید پاپ باعث وقفه ای در خشونت ها شود - امیدی که بعید است تحقق یابد.

حامد کرزی شرکت های امنیتی را تهدیدی برای امنیت افغانستان دانسته است

وزارت داخله (کشور) افغانستان می‌گوید که لغو اجباری برخی از شرکت‌های خصوصی امنیتی را تا حدود سه ماه به تاخیر انداخته است.

براساس برنامه‌ای که از قبل روی آن توافق شده بود، قرار بود فعالیت تمام شرکت‌های خصوصی امنیتی، به جز شرکت‌هایی که مسئول تامین امنیت مراکز دیپلماتیک و سفارتخانه‌ها هستند، از آغاز سال جدید خورشیدی (۱۳۹۱) متوقف شود.

اما مقامات می‌گویند که شماری از این شرکت‌ها برای توقف فعالیت خود به وقت بیشتری نیاز داشته‌اند.

نورخان حیدری، از مسئولان بخش "محافظت عامه" در وزارت داخله می‌گوید: این شرکت‌ها، عمدتا مسئولیت تامین امنیت کاروان‌های تدارکاتی ناتو را به عهده دارند.

مقامات می‌گویند که به این شرکت‌ها از چند هفته تا سه ماه وقت داده شده است تا تمام مسئولیت‌های خود را به نیروهای امنیتی افغانستان واگذار کنند.

کنترل بیشتر

حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان، از منتقدان اصلی فعالیت شرکت‌های خصوصی امنیتی بوده است. آقای کرزی کارمندان برخی از این شرکت‌ها را به آزار مردم و برهم زدن امنیت متهم کرده است.

اما همزمان، بسیاری از نهادهای غیردولتی، از جمله بانک‌های خصوصی و دفاتر تجارتی، نسبت به سپردن مسئولیت تامین امنیت خود به نیروهای پلیس افغانستان نگران هستند.

این نهادها سوال‌هایی را در مورد ظرفیت و توانایی واحد "محافظت عامه" که مسئول تامین امنیت آنهاست، مطرح کرده‌اند.

ناظران می‌گویند که این نگرانی می‌تواند باعث کاهش سرمایه‌گذاری در افغانستان و حتی توقف فعالیت برخی از نهادهای خارجی شود.

از زمان صدور فرمان ریاست جمهوری در مورد توقف فعالیت این شرکت‌ها تاکنون حدود ۵۸ شرکت امنیتی منحل شده است، اما بیش از ۴۰ شرکت دیگر به فعالیت خود ادامه داده‌اند.

از شرکت‌هایی که منحل شده‌اند، حدود نیم آن، شرکت های امنیتی خارجی هستند.

اقدام آقای کرزی در انحلال این شرکت‌ها، بخشی از تلاش‌های او برای انتقال مسئولیت‌های بیشتر از نهادهای خارجی به نیروهای افغان بوده است.

حکومت افغانستان در گذشته هشدار داده بود که اگر جلو فعالیت شرکت‌های خصوصی امنیتی گرفته نشود، کارمندان این شرکت‌ها به دردسر بزرگی برای امنیت افغانستان تبدیل خواهند شد.

گرث مونتگمری جانسون و نیکلاس دیویس از این که به طور غیرقانونی وارد لیبی شده بودند، عذرخواهی کرده‌اند

دو خبرنگار بریتانیایی شبکه تلویزیونی پرس تی‌وی که در لیبی در بازداشت بودند، پس از اقرار به ورود غیرقانونی به لیبی، آزاد شده‌اند.

گرث مونتگمری جانسون و نیکلاس دیویس جونز ماه گذشته در لیبی بازداشت شده بودند.

پیش از این، وزارت کشور لیبی اعلام کرده بود که این دو نفر آزاد شده‌اند و امروز دوشنبه (۱۹ مارس)، لیبی را ترک می‌کنند.

این دو خبرنگار که برای شبکه خبری انگلیسی‌زبان پرس تی‌وی، وابسته به حکومت ایران، کار می‌کردند، از اقدام خود در ورود غیرقانونی به لیبی ابراز تاسف کرده‌اند.

اتهام جاسوسی

یک سخنگوی وزارت امور خارجه بریتانیا گفت: "ما از آزادی این دو خبرنگار بریتانیایی که به تازگی در لیبی در بازداشت بوده‌اند، استقبال می‌کنیم."

این دو خبرنگار روز ۲۲ فوریه توسط افراد مسلح وابسته به تیپ مصراته در طرابلس بازداشت شدند.

در ابتدا ادعاهایی درباره جاسوسی این دو نفر مطرح شده بود و پیش از این، بیم آن می‌رفت که اتهاماتی علیه آنها مطرح شود.

هفته گذشته فیلمی ویدئویی منتشر شد که در آن، این دو خبرنگار به دلیل ورود بدون مجوز به لیبی عذرخواهی کردند، اما گفتند که با آنها به خوبی رفتار شده است.

به دنبال رایزنی خانواده آقای مونتگمری جانسون و گروه‌های فعال در زمینه حقوق بشر، این دو نفر روز ۱۴ مارس به مقامات دولت لیبی تحویل داده شدند.

خبرگزاری فرانسه به نقل از عمر خدراوی، معاون وزیر کشور لیبی، گزارش داده است: "بعد از آن که روشن شد هیچ جرمی (توسط این دو خبرنگار) انجام نشده است، وزارت کشور حکم به آزادی آنها داد."

او اضافه کرد: "آنها ابراز تمایل کرده‌اند که لیبی را ترک کنند."

خبرنگار بی‌بی‌سی در طرابلس، پایتخت لیبی، می‌گوید ممکن است این که این دو نفر در استخدام تلویزیون ایرانی پرس تی‌وی بوده‌اند، به ضررشان بوده باشد.

او می‌گوید: "در گذشته این شبکه تلویزیونی به حمایت از قذافی و مخالفت با انقلاب لیبی متهم می‌شد."

خبرنگار بی‌بی‌سی اضافه کرد: "به نظر من، بازداشت این دو نفر بیشتر به دلیل کار کردن آنها برای پرس تی‌وی بود تا ورود غیرقانونی و مشکل ویزا، چون بیشتر خبرنگارانی که وارد لیبی شده‌اند، عملا به طور غیرقانونی چنین کاری کرده‌اند."